Laat ik het eens over mijn modelspoorbaan hebben. Er deden zich wat probleempjes voor met de stroomopname. Dus heb ik de rails licht opgeschuurd en nu rijdt alles zoals het hoort, zonder ongelukken welteverstaan en vooral op tijd. Daar kan de NS een puntje aan zuigen.
Ineens is er een geluid dat er niet hoort te zijn en niet veel later wordt de hele trein, onzichtbaar voor het oog, uit de rails getrokken doordat er een wagon is ontspoord. Ik kan je mededelen dat dit spoorwegongeval plaatsgrijpt net in een tunnel onder een plaat hout in een hoek waar ik niet bij kan; uitgerekend daar dus.

Mijn schroefboormachine ligt gelukkig nog onder handbereik en ik begin eerst de rails van de bovenplaat te verwijderen, hierna schroef ik de bovenplaat los en zie de ravage. Persoonlijke ongelukken deden zich hier niet voor, hoewel …. Ik moet onder de tafel doorkruipen om aan de andere kant te kunnen komen en sta net iets te vroeg op. Toing .. krrrrakk … gllloeiende-gloeiende. Daar kan de andere trein, die even verderop staat te wachten ook niet tegen en hij valt waarschijnlijk van schrik spontaan om.
Eerst deze trein op de rails zetten, maar wel op een plek waar ik goed bij kan komen. Vervolgens de boel dichtschroeven en de rails terugleggen.

Dan kruip ik onder de tafel door naar het volgende spoorwegongeval, om aan de andere kant weer boven te komen zonder mij ergens aan te stoten. Ik wil de trein weer op de rails plaatsen en heb daar een wielengeleider voor aangeschaft die de locs en de wagonnetjes op de rails geleid zodat ik ze niet zelf op de rails hoeft te pielen. Maar die ligt uitgerekend net aan de andere kant van de baan. Ik stroop met mijn arm voorzichtig langs de objecten en rek mijn arm uit. Weer lawaai. Maar nu niet van ontspoorde treinen, nee, ik blijf met mijn mouw ergens achter hangen en trek een heel stuk rails mee. Het zit me niet echt mee vandaag. Ware ik grof gebekt dan had ik nu waarschijnlijk hartgrondig gevloekt maar ik hou mij in en gebruik krachttermen als ‘goeie grutjes’.
Fluitend zet ik alles weer in elkaar en draai aan de knop om de trein te laten rijden.

Er gebeurd niets.

Ik rammel hier en daar eens aan maar nee: geen beweging komt erin. Nu krijg ik zin in nog een treinramp, maar dan eentje die ik zelf zou willen veroorzaken. Ik kan mij beheersen en ga op onderzoek uit. Alles zit aangesloten zoals het hoort maar er komt geen beweging in. Totdat mij opvalt dat er een oranje stekker in het verlengsnoer zit die er niet in hoort: namelijk die van de schroefboor. Ik verwissel de stekkers en draai de knop van de trafo naar rechts: de treinen beginnen als vanzelf te rijden. Met een diepe zucht van tevredenheid zet ik beide treinen stil op hun speciale eigen plek en trek de stekker er uit.
Tevreden overzie ik het geheel en oordeel: Leuke hobby, modeltreinen. Geeft je net die broodnodige ontspanning.

©Prlwytskovsky.